Opublikowano Dodaj komentarz

Wszystko o miodzie

wszystko o miodzie

Miód, nazywany również “miłosnym nektarem natury”, jest nie tylko słodkim dodatkiem do potraw, ale także prawdziwym skarbem zdrowia. Jeżeli zastanawiasz się, co sprawia, że miód jest tak wyjątkowy, z pewnością zainteresuje Cię jego niezliczona liczba właściwości zdrowotnych.

Właściwości zdrowotne miodu są szeroko doceniane. Bogactwo enzymów, takich jak diastaza, sprawia, że miód staje się nie tylko słodkim dodatkiem, ale również łatwiej przyswajalnym składnikiem. Dodatkowo, zawartość witamin, takich jak witamina C czy B6, oraz minerałów, w tym żelaza i magnezu, czynią go niezwykle cennym składnikiem diety.

Warto zaznaczyć, że istnieje wiele rodzajów miodu. Mamy miody nektarowe, które zależą od rośliny, z której pochodzi nektar, oraz miody spadziowe, jak miód z iglastej czy liściastej spadzi. W Polsce szczególnie cenione są miody regionalne, nazywane również “polskim nektarem”.

W kuchni, miód znakomicie sprawdza się jako naturalny słodzik. Możesz go używać nie tylko do słodzenia herbaty czy kawy, ale także jako składnik w różnorodnych przepisach kulinarncyh. Próbowaliście kiedyś ciasta z dodatkiem miodu? To prawdziwy rarytas!

Zastanawiałeś się kiedyś, jak miód wpływa na pszczoły? Proces produkcji miodu zaczyna się od zbierania nektaru przez pszczoły miodne, które następnie przerabiają go na miód. To fascynujące, jak skomplikowaną pracę wykonują te małe owady.

Pamiętaj, że polski miód to gwarancja jakości i autentyczności. Lokalni pszczelarze dbają o to, aby miód, który trafia na nasze stoły, był naturalny i pochodził z ekologicznych źródeł. Dlatego warto szukać miody z oznaczeniem pochodzenia.

Wszystko o miodzie to nie tylko hasło albowiem każdy rodzaj miodu ma swoje unikalne właściwości smakowe i aromatyczne. Miód lipowy może zachwycać delikatnym aromatem lipy, podczas gdy miód gryczany ma wyrazisty smak. Nie zapominajmy także o miodach sezonowych, takich jak miod wrzosowy, który znakomicie nadaje się do herbaty czy śniadaniowych naleśników.

Podsumowując, miód to nie tylko produkt spożywczy, ale również eliksir zdrowia. Dbaj o to, aby wybierać wysokiej jakości miody, dostępne zarówno w sklepach, jak i u lokalnych pszczelarzy. Ciesz się ich różnorodnością i korzystaj z dobroczynnych właściwości tego naturalnego daru natury.

Składniki Miodu

Woda: Miód to wodny roztwór cukrów i innych substancji. Woda w miodzie pochodzi z nektaru i ze spadzi. Proces wytwarzania miodu obejmuje odparowywanie wody z nektaru i spadzi przez pszczoły.

W dojrzałym miodzie zawartość wody wynosi od kilkunastu do 20%. Miody o wyższej zawartości wody powinny być pozostawione w ulu do właściwego zagęszczenia. Wyjątkiem jest miód wrzosowy, w którym dopuszcza się większą zawartość wody, do 23%.

Zawartość wody w miodzie wpływa na jego trwałość, hamując rozwój bakterii i grzybów. Mała zawartość wody jest przyczyną wysokiego ciśnienia osmotycznego miodu, uniemożliwiającego rozwijanie się drobnoustrojów.

Cukry: Miód zawiera różne rodzaje cukrów o różnej budowie chemicznej: cukry proste, dwucukry, trójcukry i wielocukry. Średnio około 80% miodu stanowią cukry. Cukry proste, głównie glukoza i fruktoza, pochodzą z nektaru, spadzi i rozkładu skomplikowanych cukrów przez enzymy pszczele.

Miód zawiera także dwucukry, takie jak sacharoza, oraz trójcukry, w tym melecytoza. Wielocukry, głównie dekstryny, są obecne w niewielkich ilościach.

Inne Substancje: Miód bogaty jest w substancje takie jak kwasy organiczne, związki fenolowe, substancje lotne, białka, peptydy, witaminy (szczególnie z grupy B i witamina C), biopierwiastki (takie jak potas, fosfor, magnez, żelazo), 5-hydroksymetylofurfural, a także metale szkodliwe w niewielkich ilościach.

Enzymy: W miodzie znajdziemy różne enzymy, takie jak inwertaza, diastaza, maltaza, fosfataza kwaśna, oksydaza glukozy i lizozym. Te enzymy wpływają na strukturę, aromat i właściwości zdrowotne miodu. Na przykład, inwertaza rozkłada sacharozę na glukozę i fruktozę, a diastaza rozbija skrobię na dekstryny i proste cukry.

Kwasy Organiczne: Miód zawiera różne kwasy organiczne, takie jak kwas cytrynowy, jabłkowy, glukonowy, pirogronowy i bursztynowy. Kwasy te wpływają na kwasowy odczyn miodu.

Substancje Lotne: Substancje lotne nadają miodowi charakterystyczny aromat. Należą do nich alkohole, ketony, aldehydy i estry.

Białka i Peptydy: W miodzie znajdują się substancje białkowe, peptydy i enzymy. Białka pochodzą z surowców roślinnych i organizmów pszczół, a peptydy wpływają na właściwości odżywcze miodu.

Witaminy i Biopierwiastki: Witaminy, takie jak witaminy z grupy B i witamina C, oraz biopierwiastki, m.in. potas, fosfor, magnez, żelazo, są obecne w miodzie w niewielkich ilościach, głównie dzięki zawartości pyłku kwiatowego.

5-hydroksymetylofurfural: To związki powstałe z glukozy w miodzie w kwaśnym środowisku. Ich obecność świadczy o procesach przetwarzania miodu, takich jak podgrzewanie.

Metale Szkodliwe: Miód może zawierać śladowe ilości metali szkodliwych, ale zazwyczaj są one poniżej dopuszczalnych norm. Badania jakości miodu obejmują także kontrolę zawartości metali ciężkich, takich jak ołów, miedź, cynk i arsen.

Warto zaznaczyć, że jakość miodu może zależeć od wielu czynników, takich jak pochodzenie roślin, warunki atmosferyczne i praktyki pszczelarza. Dlatego warto wybierać miody od zaufanych źródeł, by cieszyć się pełnią smaku, aromatu i korzyści zdrowotnych tego naturalnego produktu.

Opublikowano Dodaj komentarz

Odmiany miodu, jaki wybrać ?

Odmiany miodu to zawsze ciekawe pytanie jaki miód lubisz: akacjowy, lipowy czy może wielokwiatowy. Odpowiedzi tyle ile gustów, wysłuchaj tego krótkiego fragmentu wywiadu właściciela Pasieki Miód Jana, może on ukierunkuje Twoje decyzje.

Będziemy wdzięczni za wyrażenie opini o takiej formie popularyzacji wiedzy o pszczelarstwie.

Opublikowano Dodaj komentarz

Miód i jego odmiany cz. 1

miód faceliowy 950 g - Pasieka "Miód Jana"

Najczęściej spotykane odmiany miodu pozyskiwanego w Polsce

Miody różnią się od siebie w zależności od pochodzenia botanicznego. Smak, aromat, barwa, lepkość, szybkość i sposób krystalizacji – to cechy charakterystyczne dla miodów różnych odmian. Nie ma miodów lepszych i gorszych.

Ale organoleptyczne właściwości miodów odmianowych decydują o preferencjach konsumentów. Miody określonych odmian stosowane są we wspomaganiu leczenia konkretnych schorzeń, co wynika z ich składu chemicznego.

Wielokwiatowy

Miód wielokwiatowy powstaje z nektaru różnych roślin. Jego smak może być zróżnicowany – od łagodnego, a nawet mdłego smaku jasnych wielokwiatowych miodów wiosennych, przez intensywny smak, lekko drapiących gardło miodów, z dużym dodatkiem nektaru z chabrów bławatków, do ostrego smaku ciemnych miodów, zawierających domieszkę miodu gryczanego.

Miody wiosenne powstają zazwyczaj z nektaru wierzb, klonów, drzew i krzewów owocowych, mniszków, rzepaku i robinii akacjowych. Najwięcej w polskich pasiekach pozyskuje się miodów wielokwiatowych. Zalecane są do wspomagania leczenia chorób alergicznych dróg oddechowych.

Pomocne w procesach regeneracji wątroby i dróg żółciowych, łagodzą objawy choroby reumatycznej, a także dzięki dostarczaniu dużych ilości energii, wzmacniają mięsień sercowy i układ krwionośny. Pomagają regenerować siły w stanach wyczerpania fizycznego, psychicznego i anemii.

Przy terapii alergii pacjent powinien spożywać miód, pozyskany w okolicy jego zamieszkania.

Krystalizacja miodu wielokwiatowego przebiega ze średnią prędkością. Miody wczesne, z przewagą nektaru z mniszka i rzepaku, krystalizują szybciej, miody z dużą domieszką nektaru z robinii akacjowej – powoli. Ciemne miody wielokwiatowe krystalizują po miesiącu od ich odwirowania.

Krystalizacja zachodzi w całej masie miodu i jest drobnoziarnista. Wszystkie miody wielokwiatowe nadają się do przygotowania z nich miodu kremowego. Najbardziej aromatyczny jest „lipiec” – wielokwiatowy miód pozyskiwany w połowie lipca, zawierający dużo nektaru z lipy i chabrów bławatków.

Miód wielokwiatowy spożywa się przede wszystkim w celu wzmocnienia i detoksykacji organizmu oraz odczulania osób mających alergie na pyłki kwiatowe. Kurację odczulającą przeprowadza się spożywając przez miesiąc miód wielokwiatowy pochodzący z terenu, gdzie chory mieszka.

Podaje się pierwszego dnia 1 łyżeczkę miodu (rano), drugiego dnia dwie łyżeczki, trzeciego trzy, i tak dalej, aż do 15 łyżeczek, po czym dawkę, w ten sam sposób, stopniowo się zmniejsza.

Wierzbowy

Miód wierzbowy jest jasny, żółty, z lekko zielonym zabarwieniem. W smaku łagodny, z utrzymującym się posmakiem zieleniny. Działa wzmacniająco na serce, pomaga w przeziębieniach i chorobach reumatycznych. Ze względu na wczesną porę kwitnienia wierzb rzadko udaje się pozyskać ten miód.

autor: Trzybiński Sławomir Biblioteczka pszczelarza z pasjąWszystko o miodzie i jego pozyskiwaniu